працадзіць, ✂; зак.

  1. Прапусціць (вадкасць) для ачысткі праз што-н., што фільтруе.

    • П. малако.

  2. перан. Вымавіць неразборліва, не разнімаючы зубоў.

|| незак. працэджваць, ✂.

|| наз. працэджванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)