прабіцца, ; зак.

  1. Прабрацца праз што-н., пераадольваючы перашкоды.

    • Полк прабіўся да ракі.
    • П. праз натоўп.
  2. Пражыць з цяжкасцю (разм.).

    • П. да вясны.
  3. Пра расліны: вылезці з зямлі.

    • Прабілася зялёная травіца.

|| незак. прабівацца, .

|| наз. прабіццё, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)