прабачыць, ; зак.

Тое, што і дараваць (у 1 знач.).

  • Прашу п. мне.

|| незак. прабачаць, .

|| наз. прабачэнне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)