повад назоўнік | мужчынскі род
Прывязаная да аброці вяроўка або рэмень, на якіх водзяць каня, радзей — цяля, карову.
- На повадзе ў каго-н. быць (пераноснае значэнне: дзейнічаць не самастойна, па ўказцы каго-н.; неадабральнае).
|| прыметнік: павадовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)