Verbum

поўнач​¹, ✂, ж.

1. Адзін з чатырох напрамкаў свету, супрацьлеглы поўдню; у бок якога накіравана намагнічаная стрэлка компаса.

   • З поўначы дзьмуў халодны вецер.

2. Мясцовасць, што ляжыць у гэтым напрамку.

   • На поўначы Беларусі.

3. Мясцовасць з халодным, суровым кліматам.

   • Расліннасць поўначы.

|| прым. паўночны, ✂.

• Паўночнае ззянне (палярнае).