послух назоўнік | мужчынскі род

  1. Пакорнасць, паслушэнства.

    • Трымаць дзяцей у послуху.
  2. У манастырах: абавязак, ускладзены на кожнага манаха, а таксама спецыяльная работа, што прызначаецца за які-н. грэх, правіннасць.

    • Назначыць каму-н. п.
  3. Чутка, пагалоска.

    • Пусціць па вёсцы п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)