послух назоўнік | мужчынскі род
-
Пакорнасць, паслушэнства.
- Трымаць дзяцей у послуху.
-
У манастырах: абавязак, ускладзены на кожнага манаха, а таксама спецыяльная работа, што прызначаецца за які-н. грэх, правіннасць.
- Назначыць каму-н. п.
-
Чутка, пагалоска.
- Пусціць па вёсцы п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)