посцілка назоўнік | жаночы род
Лёгкая саматканая коўдра або прасціна, якую рассцілаюць на пасцель, якой накрываюць ці засцілаюць ложак, або кавалак тканіны, якой накрываецца ці завешваецца што-н.
- Ткаць посцілкі.
- Завесіць ложак посцілкай.
- Снежная п. (пераноснае значэнне).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)