поручань, ✂, м.

  1. На трапах, на лесвіцах, на бартах суднаў, пры дзвярах вагонаў — прут, брусок, рэмень, за які трымаюцца рукой пры спуску, пад’ёме.

    • Трымацца за л.

  2. Апора для рук у крэсле, калясцы і пад.

    • Крэсла з поручнямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)