полка, ✂, ж.

  1. Кавалак тканіны ва ўсю першапачатковую шырыню.

    • Спадніца з трох полак.

  2. Лаўка ў вагоне для сядзення ці ляжання.

    • Верхняя п.

|| прым. полачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)