поліва, ✂, н.

  1. гл. палоць.

  2. Тое, што трэба прапалоць або што праполата.

    • У агародзе яшчэ многа поліва.

|| прым. поліўны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)