поліўка назоўнік | жаночы род
-
Вадкая страва з мучной прыправай.
- Частавалі яго поліўкай.
-
Рэдкая частка якой-н. ежы, жыжка.
- Наліла адной поліўкі.
|| прыметнік: полівачны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)