Verbum

поле, ✂, н.

1. Бязлесная раўніна.

   • Гуляць па полі.

2. Засеяны або падрыхтаваны да пасеву ўчастак зямлі.

   • Кукурузнае п.
   • Рыхтаваць п. пад бульбу.

3. Вялікая роўная пляцоўка, спецыяльна абсталяваная, прызначаная для чаго-н.

   • Футбольнае п.

4. Работа, даследчая дзейнасць у прыродных умовах (спец.).

   • Геолагі летам у полі.

5. Прастора дзеяння якіх-н. сіл (спец.).

   • Магнітнае п.
   • Сілавое п.

6. перан., чаго і для чаго. Галіна, сфера дзейнасці, ніва.

   • Вялікае п. дзейнасці.

7. Асноўны колер, фон пад узорам.

   • Паркаль у белы гарошак на чырвоным полі.

8. звычайна мн. Чыстая палоса ўздоўж краю ліста ў кнізе, сшытку і пад.

   • Паметкі на палях сшытка.

9. звычайна мн. Шырокі бераг капелюша.

   • Капялюш з загнутымі палямі.

◊

• Поле бітвы (высок.) — месца, дзе адбываецца бой.

• Поле зроку — прастора, якую бачыць вока.

|| прым. палявы, ✂.

• Палявыя далі.
• П. ігрок.
• Палявая практыка.
• Выплаціць палявыя (наз.).