пляваць, ; незак.

  1. Выкідваць з рота сліну.

    • П. на падлогу.
  2. перан., на каго-што. Зусім не лічачыся з кім-, чым-н., паказваць пагардлівую абыякавасць (разм.).

    • П. ён хацеў на ваша папярэджанне.
  3. у знач. вык. Выражае абыякавыя або пагардлівыя адносіны да чаго-н. (разм.).

    • Суседзі злуюцца, а мне п.!

|| зак. напляваць, .

|| аднакр. плюнуць, .

  • П. няма куды (таксама перан. вельмі цесна; разм.).

  • Раз плюнуць (разм.) — нічога не значыць, вельмі лёгка зрабіць што-н.

  • Яму гэта раз п.

|| наз. пляванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)