Verbum

пляцоўка, ✂, ж.

1. Спецыяльна абсталяваны ўчастак зямлі (ці асобае месца ў памяшканні), адведзены для якіх-н. мэт.

   • Спартыўная п.
   • Дзіцячая п. (для дзіцячых гульняў).
   • Будаўнічая п. (месца, дзе робіцца пабудова чаго-н.).
   • Пасадачная п.

2. Роўная вольная прастора ў збудаванні паміж двума лесвічнымі маршамі.

   • Лесвічная п.

3. У вагонах: месца каля ўваходу і выхаду.

   • Задняя п. трамвая.

4. Тое, што і платформа (у 3 знач.).

|| прым. пляцовачны, ✂.