пляц, ✂, м.

  1. Зямля пад сядзібай, агародам.

    • Паставіць хату на добрым пляцы.

  2. Прызначаная для забудовы тэрыторыя ў горадзе або вёсцы.

  3. Плошча для ваенных парадаў і страявых заняткаў (гіст.).

    • Вучэбны п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)