плаўка, ✂, ж.

  1. гл. плавіць.

  2. Выплаўлены за адзін вытворчы цыкл метал (спец.).

    • Домна выдала першую плаўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)