пласт, ✂, м.

  1. Шчыльны, плоскі слой чаго-н.

    • Верхнія пласты глебы.
    • Пласты каштоўных выкапняў.

  2. перан. Аднародная ў якіх-н. адносінах маса як частка чаго-н. (кніжн.).

    • Пласты насельніцтва.
    • Лексічны п.

◊

  • Ляжаць як пласт або пластом (разм.) — нерухома, не маючы сіл падняцца.

|| прым. пластавы, ✂.

  • Пластавая горная парода.
  • П. вугаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)