Verbum

пласцінка, ✂, м.; ✂, ж..

1. гл. пласціна.

2. Дыск з гукавым запісам для прайгравальніка, патэфона і пад.

3. Шкло са святлоадчувальным слоем для фатаграфічных здымкаў.

   • Зарадзіць пласцінку.

4. Плоская, пераважна шырокая частка лістоў раслін (спец.).

   • Ліставыя пласцінкі.

5. Складка на ніжнім баку шапачкі ў некаторых грыбоў (спец.).

6. Здымны зубны пратэз.

|| прым. пласціначны, ✂.