плантатар, , м.

Уладальнік плантацыі (у 2 знач.).

|| прым. плантатарскі, .

  • Плантатарскія норавы (перан. жорсткія, бесчалавечныя).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)