плакаць, ; незак.

  1. Праліваць слёзы (ад болю, гора і пад.), звычайна ўтвараючы пры гэтым нечленараздзельныя галасавыя гукі.

    • П. наўзрыд.
  2. перан., па кім. У некаторых выразах: чакаць каго-н., быць прызначаным каму-н. (пра што-н. непрыемнае; разм.).

    • Асіна плача па ім.
    • Вяроўка па табе даўно плача.
  3. перан. Прапала, не вернеш (разм. жарт.).

    • Плакалі твае грошыкі.
  4. перан. Пакрывацца кроплямі вільгаці (разм.).

    • Запацелыя вокны плачуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)