плакаць,
-
Праліваць слёзы (ад болю, гора
і пад. ), звычайна ўтвараючы пры гэтым нечленараздзельныя галасавыя гукі.- П. наўзрыд.
-
перан. , па кім. У некаторых выразах: чакаць каго-н. , быць прызначаным каму-н. (пра што-н. непрыемнае;разм. ).- Асіна плача па ім.
- Вяроўка па табе даўно плача.
-
перан. Прапала, не вернеш (разм. жарт. ).- Плакалі твае грошыкі.
-
перан. Пакрывацца кроплямі вільгаці (разм. ).- Запацелыя вокны плачуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)