плаха назоўнік | жаночы род

  1. Кавалак расколатага ўздоўж бервяна.

  2. Калода, на якой даўней адсякалі галаву прыгаворанаму да пакарання смерцю, а таксама памост, на якім адбывалася пакаранне.

    • Класці галаву на плаху (таксама пераноснае значэнне).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)