плацэнта, ✂, ж. (спец.).

Орган у цяжарнай жанчыны або самкі млекакормячых, пры дапамозе якога ажыццяўляецца сувязь плода і матчынага арганізма, дзіцячае месца, паслед.

|| прым. плацэнтарны, ✂.

  • Плацэнтарныя (наз.; жывародныя млекакормячыя).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)