п’едэстал, , м.

  1. Пастамент, падножжа статуі, калоны, вазы і пад.

    • П. абеліска.
    • Скінуць каго-н. з п’едэстала (перан. пазбавіць высокага становішча, аўтарытэту).
  2. Узвышэнне, на якое ўзнімаюцца пераможцы ў спартыўных спаборніцтвах, конкурсах і пад. для атрымання ўзнагароды.

|| прым. п’едэстальны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)