п’яўка, , ж.

  1. Прэснаводны чарвяк, які корміцца кроўю жывёл, прысмоктваючыся да іх цела.

    • Медыцынская п. (для кровапускання).
    • Ставіць п’яўкі.
  2. перан. Пра скупога і жорсткага чалавека, які эксплуатуе іншых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)