пірат, ✂, м.

  1. Марскі разбойнік.

  2. перан. Пра варожых лётчыкаў, якія робяць налёты на мірныя гароды і вёскі.

  3. Пра ўгоншчыкаў самалётаў.

    • Паветраныя піраты.

  4. перан. Пра таго, хто выкарыстоўвае што-н. з парушэннем аўтарскіх правоў.

|| прым. пірацкі, ✂.

  • Пірацкая копія камп’ютэрнай праграмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)