піраміда, , ж.

  1. Мнагаграннік, асновай якога з’яўляецца многавугольнік, а астатнія грані — трохвугольнікі з агульнай вяршыняй.

  2. Вялікае каменнае збудаванне такой формы — грабніца фараонаў у старажытным Егіпце.

  3. Група складзеных прадметаў, якая мае шырокую аснову і звужаецца ўверсе.

    • Вінтоўкі ў пірамідзе.
  4. Гімнастычная або акрабатычная фігура з людзей, якія становяцца адзін аднаму на плечы.

  5. Станок для захоўвання вінтовак (спец.).

  6. Гульня на більярдзе, пры якой шары складваюцца ў выглядзе трохвугольніка і пры дапамозе кія ўдарным шарам разбіваюцца і заганяюцца ў лузы.

|| прым. пірамідны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)