піла, ✂, ж.

  1. Стальная зубчастая пласціна (або дыск) для разразання дрэва, металу і пад.

    • Ручная п. (інструмент у выглядзе такой пласціны з ручкай).
    • Механічная п. (машына для пілавання).
    • Цыркулярная п.

  2. перан. Пра чалавека, які пілуе (у 2 знач.) каго-н. (разм. неадабр.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)