петарда, ✂, ж.

  1. Старадаўні разрыўны снарад у выглядзе металічнай пасудзіны, напоўненай порахам.

  2. Сігнальны разрыўны снарад, што кладзецца на рэйкі, каб спыніць поезд у выпадку небяспекі.

  3. У піратэхніцы: снарад з парахавым зарадам, які выкарыстоўваецца для феерверку.

|| прым. петардавы, ✂ і петардны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)