перспектыва, , ж.

  1. Мастацтва адлюстроўваць на плоскасці трохмерную прастору з улікам уяўных змяненняў велічыні, абрысаў, выразнасці прадметаў, што абумоўлены ступенню аддаленасці іх ад наглядальніка.

    • Законы перспектывы.
  2. Від у далячынь з якога-н. месца, даль.

    • Марская п.
  3. перан., звычайна Будучыня, планы, віды на будучае.

    • Добрыя перспектывы на ўраджай.
    • У перспектыве (у будучым, наперадзе).

|| прым. перспектыўны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)