першабытны, ✂.

  1. Які мае адносіны да найстаражытнейшага перыяду гісторыі чалавецтва.

    • П. чалавек.

  2. перан. Які захоўвае першапачатковы стан.

    • Першабытная прырода (некранутая).

  3. перан. Дзікі, некультурны, адсталы.

    • Першабытныя норавы.

|| наз. першабытнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)