першаадкрывальнік, ✂, м. (кніжн.).

Той, хто першым адкрыў што-н. (землі, краіны, мясцовасці і пад.).

  • Першаадкрывальнікі калійнай солі ў Беларусі.

|| ж. першаадкрывальніца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)