перламутр, , м.

Каштоўнае рэчыва з пералівістай афарбоўкай, якое складае цвёрды ўнутраны слой некаторых ракавін.

|| прым. перламутравы, .

  • П. гузік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)