перажыць, ; зак.

  1. Зазнаць у жыцці.

    • П. вялікую радасць.
    • Перажылі лета гарачае, перажывём і ліха хадзячае (з нар.).
  2. Пражыць даўжэй за каго-, што-н.

    • П. сваіх равеснікаў.
  3. Выцерпець, перанесці што-н.

    • Ён не мог п. абразы.

|| незак. перажываць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)