перастаяць, ✂; зак.

  1. Прастаяць больш, чым трэба, сапсавацца, змяніцца якасна ад доўгага стаяння.

    • Жыта перастаяла.

  2. Перачакаць што-н. стоячы.

    • П. дождж пад страхой.

|| незак. перастойваць, ✂.

|| наз. перастой, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)