пераспаць, ✂; зак.

  1. Перабыць які-н. час у стане сну; пераначаваць, правесці ноч дзе-н.

    • П. у суседзяў.
    • Пераспім, а раніцай — у дарогу.

  2. Праспаць больш, чым трэба (разм.).

  3. Праспаць даўжэй за каго-н.

    • П. усіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)