Verbum

перапыніць, ✂; зак.

1. Спыніць або прыпыніць якое-н. дзеянне.

   • П. сяўбу.

2. Умяшаннем спыніць таго, хто гаворыць, робіць што-н.

   • П. дакладчыка пытаннем.
   • П. на паўслове.

3. Спыніць, затрымаць у час руху.

   • Прахожых перапыніў патруль.

|| незак. перапыняць, ✂.