перамагчы, ✂; зак.

  1. перан., каго-што і без дапаўнення. Атрымаць перамогу над кім-, чым-н.

    • П. праціўніка.
    • П. ў баі.

  2. перан. Тое, што і пераадолець (кніжн.).

    • П. нястачы.
    • П. страх.

|| незак. перамагаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)