перакуліць, ✂; зак. (разм.).

  1. Перавярнуць уверх дном, нізам або паваліць набок, на спіну.

    • П. човен.

  2. каго-што цераз каго-што. Нагнуўшы, перакінуць цераз каго-, што-н.

    • П. цераз борт.

  3. Выпіць да дна.

    • П. чарку.

|| незак. перакульваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)