перакрывіцца, ✂; зак.

  1. Стаць крывым, несіметрычным; перакасіцца.

    • Страха перакрывілася.

  2. Скрывіцца ад болю, страху і пад.

    • Твар перакрывіўся ад болю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)