пенка2, , ж.

Лёгкі порысты вогнетрывалы матэрыял, які ўжыв., напр., для вырабу люлек для курэння.

  • Марская н.

|| прым. пенкавы, .

  • Пенкавая люлька.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)