пена, ✂, ж.

  1. Пузырыстая маса, якая ўтвараецца на паверхні некаторых вадкасцей.

    • Марская п.
    • Мыльная п.
    • Зняць пену з супу.

  2. Густая белаватая з пузыркамі сліна, якая выступае на губах пры некаторых хваробах, моцным хваляванні.

    • З пенай на губах гаварыць (таксама перан. у гневе, раз’юшанасці; разм. неадабр.).

|| прым. пенны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)