пень,
-
Астатак спілаванага, ссечанага ці зламанага дрэва, які тырчыць з зямлі.
- Карчаваць пні.
- Быць на пні (быць не зрэзаным — пра лес, збожжа).
- Стаіць як п. (
перан. нерухома, нічога не разумеючы;разм. ).
-
Адно дрэва будаўнічага матэрыялу.
- Купіць сорак пнёў лесу.
-
перан. Пра бесталковага, абыякавага да ўсяго чалавека (разм. пагард. ).- Што гэты п. тут можа зразумець?
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)