пята, , ж.

  1. Задняя частка ступні, а таксама частка панчохі, шкарпэткі, якая закрывае яе.

    • Пяты ныюць (ад хадзьбы).
    • Наступаць на пяты каму-н. (таксама перан. даганяць).
  2. Шырокі канец чаго-н., які з’яўляецца апорай (спец.).

    • П. дзвярэй.

  • Ахілесава пята (кніжн.) — найбольш слабае месца каго-, чаго-н. [са старажытнагрэч. міфа пра Ахілеса, які меў толькі адно слабае месца на целе — пяту].

  • Да пят (разм.) — пра вельмі доўгае, амаль да зямлі адзенне, касу.

  • З (ад) галавы да пят (разм.) — тое, што і з галавы да ног.

  • Пад пятой каго або чыёй (разм.) — пад прыгнётам, пад уладай.

  • Па пятах (хадзіць, гнацца) за кім (разм.) — следам за кім-н., не адстаючы.

|| прым. пятачны, , пятавы, і пятны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)