пярэсціць1, ; незак.

  1. Рабіць пярэстым, надаваць пярэсты выгляд чаму-н.

    • Цені ад дрэў пярэсцяць поле.
  2. звычайна безас. Пра адчуванне пярэстасці ў вачах.

    • Аж пярэсціць уваччу ад мільгання тэлеграфных слупоў.
  3. Вылучацца сваёй пярэстасцю сярод чаго-н.

    • На лузе пярэсцяць кветкі.
  4. чым і ад чаго. Быць пярэстым ад чаго-н.

    • Сцяна пярэсціць афішамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)