Verbum

пярэчыць, ✂; незак.

1. Выказваць нязгоду з кім-, чым-н., прыводзіць доказ супраць чаго-н.

   • П. дакладчыку.

2. чаму. Не адпавядаць, маючы ў сабе супярэчнасць.

   • Паказанні пярэчаць адно аднаму.
   • Гэта пярэчыць яго погляду.

|| зак. запярэчыць, ✂.

|| наз. пярэчанне, ✂.