пазлятаць, ✂; зак.

  1. Зляцець адкуль-н. — пра ўсіх, многіх.

    • Куры пазляталі з седала.

  2. Паляцець, вылецець куды-н. — пра ўсіх, многіх.

    • Шпакоў не відаць, некуды пазляталі.

  3. Зваліцца — пра ўсіх, многіх ці ўсё, многае (разм.).

    • Шапкі пазляталі з коннікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)