паз’яздзжаць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. З’ехаць, спусціцца адкуль-н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

    • Лыжнікі паз’язджалі з гары.
  2. Едучы, павярнуць куды-н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

    • Машыны паз’язджалі ўбок.
  3. Выехаць адкуль-н. — пра ўсіх, многіх.

    • Моладзь паз’язджала з вёскі ў горад.
  4. пераноснае значэнне: Ссунуцца, збіцца — пра ўсё, многае.

    • Панчохі паз’язджалі з ног.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)