пазавалакаць, ​✂ і пазавалакваць, ​✂; зак.

  1. Завалачы, закрыць, заслаць усё, многае.

    • Хмары пазавалакалі неба.

  2. Валочачы, зацягнуць куды-н. усё, многае або ўсіх, многіх (разм.).

    • П. бярвенне ў павець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)