пазакідаць (пазакідваць) дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Ускінуць на што-н. або закінуць куды-н. усё, многае.
- П. стары абутак на гарышча.
-
Кінуўшы, палажыўшы не на сваё месца, згубіць усё, многае (размоўнае).
- П. інструменты.
-
Адкінуць, адвесці (частку цела, адзенне і пад.) убок, уверх, уніз.
- П. рукі назад.
-
Кідаючы, запоўніць ці прыкрыць усё, многае.
- П. ямы зямлёй.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)