пазакідаць (пазакідваць) дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Ускінуць на што-н. або закінуць куды-н. усё, многае.

    • П. стары абутак на гарышча.
  2. Кінуўшы, палажыўшы не на сваё месца, згубіць усё, многае (размоўнае).

    • П. інструменты.
  3. Адкінуць, адвесці (частку цела, адзенне і пад.) убок, уверх, уніз.

    • П. рукі назад.
  4. Кідаючы, запоўніць ці прыкрыць усё, многае.

    • П. ямы зямлёй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)