пазацягваць, ✂; зак.

  1. Зацягнуць куды-н. або ў што-н. усё, многае ці ўсіх, многіх.

    • П. лодкі да ракі.

  2. што, пераважна безас. Пакрыць тонкім слоем чаго-н. усё, многае; загаіць усё, многае.

    • Сажалку пазацягвала раскай.
    • Раны пазацягвала.

  3. Туга сцягнуць усё, многае.

    • П. рукзакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)